Markus Rupperts ervaring met therapiedekens
"Voor mij is de therapiedeken niet meer weg te denken. Ik wil hem noch privé, noch in mijn werk missen. Het is een belangrijk hulpmiddel en een waardevolle bron."
Hoe bent u op het concept therapiedekens gestuit?
Over het concept van verzwaringsdekens kwam ik voor het eerst toevallig op internet terecht. Het sprak me meteen aan en ik wilde het gelijk uitproberen. Want wat anderen erover onderzoeken en beweren is het een, ik wilde echter zelf de ervaring opdoen. Inmiddels heeft het hele gezin een therapiedeken en twee andere gebruik ik in mijn praktijk en bij knusse seminars. Ook de deelnemers aan de knusse avonden grijpen graag naar deze "onkritische" en veilige vorm van lichaamsnabijheid, als je even liever alleen met jezelf bent.
Hoe ervaart u het gebruik van een gewichtdeken?
De gewichtdeken geeft mij stabiliteit en houvast. Mijn lichaam voelt omhuld en ik voel meteen hoe het mijn zenuwstelsel kalmeert. "Geborgenheid" dekt het waarschijnlijk het beste, ook al is het echt moeilijk in woorden te vatten wat er allemaal gebeurt. De stroom onder de huid neemt meteen af, de spieren ontspannen zich en alles in mij wordt licht. Soms is het me ook te veel, dan schuif ik de zware deken gewoon opzij en gebruik ik hem als zijslaperkussen.
Ik ben vooral enthousiast over de nieuwe Premium Balance verzwaringsdeken. Hier verschuiven de bolletjes niet meer en omsluit de deken mijn lichaam homogeen. Een vrij grappige ontdekking deed ik toen ik mijn verzwaringsdeken meenam op reis. In hotels heb ik vaak last van te kleine bedden. Om 's nachts rust te vinden, helpt het mijn lichaam om veel ruimte te hebben. Een eenpersoons hotelbed is de garantie voor een slapeloze nacht. Met de verzwaringsdeken (12 kg) kon ik mezelf echter zo kalmeren dat ik zelfs in het kleinste bed slaap vond.
In welke medische gebieden vindt u dat het gebruik van therapiedekens zinvol is?
Als traumatherapeut heb ik de therapiedeken altijd binnen handbereik. Mensen die overweldigende en ingrijpende gebeurtenissen hebben meegemaakt, verliezen vaak de "grond onder de voeten", dus de toegang tot het gevoel van zwaartekracht. Ze missen de grondverbinding en zweven als het ware weg. Paniekaanvallen zijn een voorbeeld van dit "naar boven jagen", maar ook verhoogde reactiebereidheid, verhoogde sympathicustonus en bloeddruk, enz.
Een patiënte (91 jaar) leed aan hevige opwindingstoestanden. De achtergrond was het verlies van haar echtgenoot na meer dan 60 jaar huwelijk. De gewichtdeken kon haar stabiliseren en veel van haar klachten werden verlicht.
Ook het subjectieve verlies van de eigen lichaamsgrenzen is een belangrijke indicatie die mij doet grijpen naar de deken. De toepassingsgebieden zijn zeer divers. Ik laat mijn patiënten of seminar deelnemers gewoon zelf uitproberen en ervaren hoe het voor hen is met wat meer gewicht en lichaamsafbakening. In het begin leg je slechts een deel van de deken op de schoot of wikkel je jezelf er helemaal in. Velen vragen er dan bij de volgende sessie al uit zichzelf om.
Uw conclusie vanuit persoonlijk of medisch oogpunt
Voor mij is de therapiedeken niet meer weg te denken. Ik wil hem noch privé, noch in mijn werk missen. Het is een belangrijk hulpmiddel en een waardevolle bron, omdat ik voor mezelf weet hoe zeker het gebruik van de therapiedeken mij kalmeert. Door de vele ervaringen die ik met patiënten heb mogen opdoen, vind ik het waardevol te melden dat de deken niet voortdurend gebruikt hoeft te worden en dat iedereen zijn eigen persoonlijke gebruiksduur heeft. Sommigen voelen zich erg prettig als ze slechts 10 minuten onder de deken liggen, anderen slapen er de hele nacht mee.