Vooral bij peuters kan het deken gebruikt worden als rustmoment en aangeven dat het kind zich actief mag ontspannen.

Ik als logopediste gebruik ze graag bij kinderen die al opgewonden of onrustig de therapie binnenkomen. Ze wordt tijdens het werken op de stoel over de benen gelegd en kan zo helpen zich beter te concentreren en zich op de situatie in te stellen.

Ik raad ze ook aan ouders aan, niet alleen als ontspanningspedagoge, maar vooral als moeder.

Veel kinderen hebben moeite met inslapen en de ouders liggen onrustig naast hen, omdat ze wachten op hun welverdiende avondrust. Dan kunnen zowel ouders als kind wel wat ondersteuning voor het zenuwstelsel gebruiken.

Voor mij is het deken zowel privé als in mijn werk onmisbaar. Het is een belangrijk hulpmiddel en een waardevolle bron.

Ik ben een groot fan van het concept. Of het nu privé of zakelijk is, ik kan ze zonder voorbehoud aanbevelen.

Terwijl angsten worden verminderd, zorgt de diepe druk voor een gevoel van veiligheid dat juist bij mensen met trauma’s vaak ontbreekt.

Als traumatherapeut raad ik de dekens aan bij slaap-, angst- en paniekstoornissen. Het helpt patiënten om weer contact te maken met hun eigen gevoel.

Deze dekens kunnen spontaan een gevoel van rust geven, kortom: ‘alles is goed’ op zowel lichamelijk als psychisch vlak.

Iemand omhelzen om troost te bieden, een kind vasthouden om het te kalmeren – dat zijn allemaal beproefde methoden om stress te verminderen.

Vaak wordt me verteld dat leerlingen zich moeilijk kunnen concentreren. Dan raad ik graag de therapiedeken aan om tot rust te komen.

Het is gewoon mooi om te zien hoe de motorische onrust van de patiënt na korte tijd afneemt.